„To prawdziwa ironia, że PR – branża specjalizująca się w dbaniu o dobry wizerunek – w Polsce sama jest kiepsko postrzegana”, czytamy na łamach magazynu Dziennik Gazeta Prawna.
Jak zaznacza autorka artykułu Sylwia Czubkowska, na początku lat 90-tych PR-owcy w Polsce „byli magikami” – niewiele osób wiedziało, czym się zajmują i czym różnią się od marketingowców. Niewiedza ta jednak nie wpłynęła negatywnie na rozwój branży, w której w 2000 roku działało już 250 firm. Zapełnienie rynku spowodowało, że niektóre agencje PR oferowały swoje usługi po cenach dumpingowych. Do tego doszedł jeszcze „czarny PR”, będący według Piotra Czarnowskiego polskim wynalazkiem. Przyznaje on, że klienci, zachęceni przykładami skutecznych akcji oczerniających konkurencyjne firmy, „sugerują lub otwarcie żądają od nas tego typu działań”.
„Dziś niestety jest tak, że trzy główne sfery, z którymi kojarzy się PR, to reklama, biznes i polityka. Czyli to, czym PR tak naprawdę nie jest” – zaznacza natomiast Agnieszka Rzepińska z grupy Adweb. A autorka artykułu dodaje, że problem z rozróżnieniem branż mają nawet osoby w nich pracujące. (ks)
