Jak The New York Times poradził sobie z kryzysem wizerunkowym

Jak The New York Times poradził sobie z kryzysem wizerunkowym. co zrobić, gdy haker grozi twojej firmie zniszczeniem, co kilka sekund pojawia się krytyczny wpis w mediach społecznościowych, a kolejny dziennikarz dzwoni z prośbą o komentarz? na takie pytania musieli znaleźć odpowiedź członkowie ekipy the new york timesa. firma commcore consulting group przeprowadziła dla nich symulację kryzysu wizerunkowego, która miała unaocznić dziennikarzom, jak wygląda tego typu sytuacja z perspektywy osób w centrum. symulacja była planowana, a pracownicy redakcji o niej wiedzieli. źródło opisuje dokładnie jej przebieg (niżej opisane sytuacje wydarzyły się w ramach eksperymentu, o którym nie wiedzieli czytelnicy – przyp. red.). scenariusz kryzysu otwierało opublikowanie spreparowanego artykułu prasowego. według informacji podanych rzekomo przez media, jeden z najważniejszych inwestorów the new york timesa wykupił udziały w firmie, która znacząco szkodzi środowisku – czytamy na nytimes.com. połączenie było aż nadto widoczne – jeden z bardziej opiniotwórczych blogerów napisał, że gazeta „zamienia krwawe pieniądze na atrament”, a pewne stowarzyszenie zajmujące się ochroną środowiska wezwało nyt do zerwania powiązań z podejrzanym inwestorem – czytamy. konsultanci agencji commcore poradzili członkom redakcji, by wypisali na tablicy – póki jeszcze mieli czas – ewentualne punkty zapalne rozwijającej się sytuacji oraz osoby, które należałoby powiadomić. już wtedy ekipa nyt zobaczyła, że samo podzielenie obowiązków jest trudne, ponieważ łatwo o konflikty kompetencji. tymczasem historię podchwyciły media finansowe. pojawiało się też coraz więcej krytycznych postów w mediach społecznościowych, ogłoszono nawet petycję w portalu change.org – czytamy. zadzwoniło ponadto dwóch dziennikarzy z państwowych wydawnictw. na swoje prośby o wyjaśnienia usłyszeli jednak „bez komentarza”, ponieważ jeden z redaktorów nyt nie uzgodnił jeszcze wersji wydarzeń z pr-owcami kontrowersyjnego inwestora. po pewnym czasie ekipie nowojorskiego medium udało się napisać krótkie oświadczenie i opublikować je na twitterze. niedługo potem w jednej z placówek firmy szkodzącej środowisku zdarzył się jednak wypadek, z powodu którego należało ewakuować tysiące osób, a wiele zostało rannych. wideorelacje z wydarzenia zawierały informacje na temat powiązań nowojorskiego dziennika z inwestorem. kryzys był potęgowany nawoływaniami do bojkotu nyt w mediach społecznościowych. dziennikarze poczuli bezradność – czytamy. liczba podmiotów, które domagały się odpowiedzi, rosła z każdą chwilą. podobnie było z możliwościami odpowiedzi, których mnogość utrudniała podjęcie najlepszej decyzji. seria tweetów z wyjaśnieniami? film z oświadczeniem na youtubie? wywiad z zaufanymi dziennikarzami? jak czytamy na nytimes.com, o wiele prościej byłoby, gdyby gazeta miała przygotowany plan zarządzania kryzysowego. dalsze minuty przyniosły odejście z nyt trzech ważnych reporterów, którym nie podobały się powiązania gazety z podejrzanym inwestorem. niektóre spółki zaczęły sprzedawać swoje udziały w nowojorskim medium i nawoływały innych do tego samego. petycja na change.org zyskała już tysiące podpisów – czytamy. wtedy nastąpił finał symulacji – w sieci pojawiło się nagranie zamaskowanego hakera, który zmodyfikowanym głosem oznajmił, że placówki timesa zostaną zainfekowane komputerowym wirusem. pozostanie on w systemach gazety, dopóki ta nie skończy „zamieniać krwawych pieniędzy na atrament”. nowojorskie medium stało się wówczas celem kryminalistów, a jeden z redaktorów zapytał, czy zadzwonić do fbi. na szczęście dla dziennikarzy, wówczas nastąpił koniec. „celem symulacji jest skrócenie czasu reakcji i przyspieszenie procesu rozpoznawania zagrożeń, by móc jak najszybciej usuwać je z pierwszych stron gazet i social mediów” – mówi andrew d. gilman, szef commcore, który zaprojektował całą sytuację. „nie sposób zapobiec wybuchowi kryzysu. można jednak skrócić czas jego trwania i minimalizować straty” – dodaje. (mp).