Zespół Antoniego Macierewicza (Parlamentarny. Nie jednostka chorobowa np. 44 Antony), od lewej: WSZYSCY ZNANI ( w odpowiedzi na zarzuty): „Każdy może tworzyć byle co i ma prawo być z tego zadowolony, byleby nie był w swej pracy szczerym i znalazł kogoś, który równie kłamliwie będzie to podziwiał.
Ogarniamy wszystkie nie uznane dotąd kierunki: neo-pseudo-kretynizm, filutyzm, nadudka wystrychizm, neo-naciagizm, małpizm, papugizm, neo-kabotynizm, fałszyzm, solipsoedryzm, mistyficyzm, fiktobydlęcyzm, oszukizm, neo-humbugizm, krętacyzm, udawaizm (odróżnić od udaizmu, czyli od tego, co się udaje w znaczeniu powodzenia), błaźnizm, nieszczeryzm, w-pole-wyprowa-dzizm, z-mańki-zażywaizm, przecheryzm, łgizm, łgarstwizm, brać-na-kawalizm, wmówizm, co-ślina-do-gęby-przyniesizm, zawraco-głowizm, zawraca-gitaryzm i za-wraco-kontrafałdyzm, omamizm, kręcizm, krętacyzm”. (za S.I. Witkiewicz)
*W czasie prowadzenia prezentacji na siedząco, ręce powinny być widoczne na stole/biurku, najlepiej oparte między nadgarstkiem i łokciem. Dłonie powinny być ułożone równolegle do materiałów/laptopa. Jeśli natomiast znajdują się przed nami, to najgorszą wersją jest koszyczek pleciony. Osoba trzecia od lewej jako jedyna nie dostosowała się do grupy, zarówno gestami dłoni (chowa pod stołem), jak i mimiką twarzy (wszyscy poważni, ona ze zbłąkanym uśmiechem). I co jest szczególnie podejrzane, jest też osobą trzecią od…prawej:-)
„W teorii nie ma różnicy pomiędzy teorią i praktyką, ale w praktyce – jest. In theory there is no difference between theory and practice, but in practice there is”. ( J.L van de Snapscheut)
