Partie, gdy wpisują do swoich programów postulaty określonych grup społecznych tłumaczą, że interesy tych grup są interesem ogólnospołecznym. Oznaczałoby to, że lobbyści współpracujący z tymi grupami lobbują w interesie całego społeczeństwa – pisze w Rzeczpospolitej Michał Zieliński.
Autor zaznacza, że w przypadku konfliktu interesów strony sporu powinny mieć podobny potencjał i siłę, tak aby wynik sporu był w miarę neutralny. Jednak w rzeczywistości dominują sytuacje, w których jedną stroną sporu jest mało liczna, ale dobrze zorganizowana grupa, a drugą – liczna grupa, która nie chce się w ten spór angażować (czyli podatnicy).
Dlaczego tak jest? Ponieważ, jak zauważa autor, jednorazowe straty, jakie ponosi milcząca większość przy kontrakcji osób działających w imieniu określonej grupy są dla jej członków minimalne.(ks)
