Na spadek poparcia dla Platformy Obywatelskiej wpływ miała nie tylko reakcja na raport MAK czy poczynania rządu w sprawie OFE. Jak czytamy w Gazecie Finansowej, partia ma do czynienia z syndromem wypalenia wizerunku.
Platforma, która przez długi czas znajdowała się na szczycie sondaży, nie przedstawiła oferty „pozytywnie warunkującej elektorat”. Jak argumentuje autor artykułu, PO nie stanowi już bodźca wywołującego pozytywne skojarzenia. Przekaz partii stał się za to „archaiczny, stereotypowy, monotonny”. Dodatkowo pozytywnym wizerunkiem ugrupowania zachwiały kwestie ekonomiczne. Przez nie PO przestała być partią zgody, satysfakcji i optymizmu, przyjmując rolę poborcy odbierającego pieniądze. Wyborcy zaczęli być natomiast świadomi tego, że rząd „prowadzi politykę powierzchowną, krótkowzroczną oraz wybitnie PR-ową”.
Jak zaznacza na końcu autor artykułu, polskie partie funkcjonują jedynie w sferze wizerunkowej i nie „pretendują do poziomu wyższej jakości, jaką jest marka”. Tymczasem reklamowy wizerunek może istnieć w całkowitym oderwaniu od rzeczywistości, natomiast marka musi zostać pozytywnie zweryfikowana przez społeczeństwo. (ks)
