Niepochlebnie o języku rzeczników i PR-owców

Niepochlebnie o języku rzeczników i PR-owców. „używają średniej polszczyzny, potocznego języka. snobują się na modne słowa wylansowane przez kogoś. nie znając jednak ich znaczenia, używają ich w złym kontekście” – tak pracę rzeczników prasowych i pracowników działów pr na łamach toruńskiego wydania gazety wyborczej skomentowała lidia buksak, logopeda medialny. według niej, najbardziej nadużywane i źle rozumiane słowa to „spolegliwy i resentyment”. inne częste błędy to potok słów, mówienie potwornie długo i nudno. „nawet poprawna polszczyzna w nadmiarze staje się niezrozumiała. niektórzy nie stawiają w swoich wypowiedziach kropek, nie robią przerw w zdaniach, źle budują komunikat. potem dziwią się dziennikarzom, że skracają ich przekaz, a nawet mają pretensje o wyrwanie słów z kontekstu” – czytamy. kolejną językową plagą jest żargon zrozumiały tylko dla ludzi z branży. „wiele osób nie potrafi nawet przetłumaczyć używanych przez siebie terminów na język polski. na przykład pr, rozwijają jako public relations, ale co to znaczy? tego już nie wiedzą” – komentuje lidia kuksak. ostrzega również, że komunikatem jest wszystko – „mówienie, milczenie, pauza, zachowanie, wygląd. całość musi być spójna. wizerunek może zepsuć nawet najlepiej przygotowaną treść”.