Tymochowicz contra Wróbel

Tymochowicz contra Wróbel. magazyn gentleman zamieszcza artykuł, w którym przedstawione są dwa stanowiska, dotyczące kształtowania wizerunku osób publicznych. na te same pytania odpowiadali marek wróbel i piotr tymochowicz. najpierw rozmówców zapytano o to, czy lepiej jest mieć wizerunek negatywny, czy pozytywny. zdaniem tymochowicza, zdarza się, że negatywny wizerunek polityków w mediach obracany jest w śmieszność, która z kolei po pewnym czasie zaczyna budzić pozytywne skojarzenia. wróbel uważa, że „(…) na ogół (…) lepiej jest uchodzić za dobrego, niż za złego”. według tymochowicza dużą rolę w kształtowaniu wizerunku odgrywa skandal. wróbel uważa, że wszystko zależy od celu naszych działań, a także grupy docelowej. na dłuższą metę „(…) wyborcy nie chcą skandalistów”. obaj rozmówcy starali się zdefiniować wizerunek współczesnego mężczyzny. zarówno dla wróbla, jak i tymochowicza „typ uniwersalny” nie istnieje. tymochowicz dzieli mężczyzn na cztery typy: „mydłkowatych chłopców”, do których zalicza tomasza lisa, piotra kraśko i krzysztofa ibisza, „zasuszonych panów”, u których zacierają się rysy damskie i męskie (wymienia tu donalda tuska), a także „macho”. czwarty typ to taki, który „(…) nie musi mieć cech męskiego wyglądu, musi jednak posiadać pewne atrybuty, tj. pieniądze i/lub władzę”. w kształtowaniu wizerunku kobiet wyodrębnił dwa trendy: bizneswoman (julia pitera, hanna gronkiewicz-waltz, henryka bochniarz), a także „(…) trend talibski, czyli więcej włosów na klatce piersiowej i nogach, niż na głowie. świetnie odnajdują się w nim posłanki elżbieta kruk i danuta hojarska”. (jk).